eBooks „ali“
166 eBooks were found for the search term „ali“.
Kim Chi
Talisman for an Eastern Man
- Romance
- English
- 8677 Words
- Ages 14 and up
- 52
This is a just an extract of something I have had hanging around for a few years and not finished.
Shari Williams works in London for an estate agency and has won the prize of a holiday in the Middle Eastern state of Umdan as a reward for the sales she has made over the last six months. Whilst taking a trip to the coast, her jeep breaks down and Kameel al Salim al Ali rescues her from heat exhaustion. They share a kiss and she leaves the next morning, considering him nothing more than a mini holiday romance.
Kameel, who runs his uncle, the Sharif’s, assets company,is known for being one of the more serious business-minded members of the family. As the ward of the Sharif, he feels he still has something to prove, despite having built up their portfolio to astonishing heights (his mother was the Sharif’s sister and died when he was a young boy, his father having died before that).
On her return to London, her boss tells her there is project in Umdan which he would like her to manage. She accepts and, on arriving in the country, Shari meets the person she is selling the property on behalf of: Kameel. It comes as no surprise to him as he engineered it but Shari is clearly knocked by it as she is not sure she can complete the job and keep her hands off him.
[more]
For Free
Ivan Despotovic
Bezazlene priče / Innocent stories
priče iz običnog života / stories from common life
- Short Story
- Serbian
- 22102 Words
- Ages 18 and up
- 4
Nasuprot sporadičnim i ne do kraja razrađenim aluzijama na neka od opštih mesta života u Srbiji devedesetih ili nultih (večiti studenti, nevladine organizacije, studentski kampovi i seminari, popovi na ulicama, flertovi u školskim zbornicama, silovanja na periferiji , plusvet tabloidske štampe), stoji dublja i temeljnija kritika koju ova proza upućuje socijalnom tretmanu seksualnosti.
Pažljivom čitanju neće promaći da je pogon zapleta svih priča zapravo erotski, a da su junaci stavljeni pred zadatak dvostruke inicijacije – socijalne i seksualne. Više ili manje svesno praćenje povezanosti i uslovljenosti ove dve inicijacije, dalo je najbolje priče ove zbirke. Tek kada osvoje erotsku kompentenciju ili je nekom podare, junaci su dorasli opštoj društvenoj razmeni dobara, socijalno su prepoznati i uključeni u složene režime socijalne pokretljivosti. Recimo – bivaju izlečeni (Oslobađanje), napreduju u karijeri (Polusvet), ili pronalaze razumevanje malograđanske sredine (Bara). Jasno je da je ovakav ishod socijalne inicijacije tretiran ironijski i diskretno satirično. Nepisana ali aktivna pravila društva poništavaju auru bezazlenosti erotskog, prevodeći je u pornografiju, zločin, silovanje, bizarne flertove, neželjenu trudnoću i konačno - prozaičnu malograđansku rutinu braka. Ako je izolovani junak na početku zbirke bio senka jednog društva čijim gradom u sred bela dana šetaju crne mantije, inicirani junak na kraju zbirke otkriva samo društvo kao senku, kao brlog senki. Tako je osnovni utisak ovih priča pronicljiva melanholija neuspelog odrastanja. Ne približavajući se junacima, niti ih uzimajući u zaštitu, pripovedač nas ostavlja u grotesknom svetu koji ne prepoznaje elemente svog samourušavanja.
Dijagnoza o gubitku bezazlenosti, svoju punu težinu dobija u pričama koje dopuštaju da se nasluti potisnuta kreativna snaga bezazlenog. Da je tabuisana suština erotskog zapravo kosmički čin zasnivanja života, i da je ljubav o kojoj se više ne sme pisati i govoriti neposredno, pa se više i ne dešava neposredno, istinska vrednost i pokretač života, duha i tela, pokazuju dve, po meni, najuspelije priče ove zbirke – Sonja i Susret te vrste. U njima, za razliku od ostalih priča, junaci okruženi prozaičnim životom doživljavaju susret te vrste, naime suočenje sa silom života jačom od mehanizama sumnje i represije. Dvosmislenost ironije u njima dopušta da i na manifestnu površinu teksta izbije ono što je nebanalna stvaralačka i životna radost, i pokretač ove proze.
Tako junak priče Sonja, u četrdesetim godinama doživljava nalet sećanja na viteške početke ljubavi sa tada idealizovanom i nedostupnom Sonjom, da bi se na kraju priče ovi talasi sećanja motivisali, nenametljivo, njihovom sinhronošću sa začetkom novog života u Sonjinom telu. Isto tako, u priči Susret te vrste, susret traktoriste sa vanzemaljcima, u cilju oplodnje vanzemaljke nadzemaljske lepote, zapravo je suret sa vanzemaljskim kao numinoznim koje na trenutak oplemeni percepciju i život traktoriste na kraju sveta.
... Drugo poetičko pitanje koje se u savremenoj kritici proze povremeno evocira, a može se postaviti i povodom ove zbirke, jeste može li se danas pisati bez ironije? Naime, veliko je pitanje da li se, po davnoj Ekovoj prognozi, više ne može neposredno izjaviti ljubav, ali i bilo šta drugo, a da to ne zvuči banalno, istrošeno, nezrelo i redundantno. Drugi način mišljenja, međutim, mogao bi biti onaj zahtev koji Sloterdajk upućuje epohi praznih anđela i civilizaciji poslednjih ljudi, upravo onih koji se neće ponoviti, re-produkovati, pa kaže da nam „nedostaju sredstva da se u ofanzivnom jeziku reformuliraju ideje dobrog života“. Taj ofanzivni jezik ideja dobrog života svakako ne mora posezati za ironijom kao vidom defanzivnog i reaktivnog govora zrele, stare i umorne civilizacije ili društva. Ofanzivni jezik znači i bezazleni jezik - jezik direktnog, angažovanog, ličnog i odgovornog govora, govor zrelosti koja ne oseća umor. S obzirom da u svakom stvaranju volim da vidim to – stvaranje, kreaciju, ono čemu to stvaranje govori DA u sistemu pojmova i vrednosti koje smo kao civilizacija izgradili, ja u ovoj zbirci izdvajam one ređe, ali autentične delove koji uspevaju da se prepuste užitku u svetu i tekstu. Činim to zato što je nesumnjivo da autorova rečenica baš u tim delovima uspeva da dotakne i dosegne stil, istinski stil kao kategoriju koja verovatno najviše strada u savremenoj prozi, i to posebno onoj kratkoj. Naime, osnovna i objektivna zamerka koja se može uputiti ovoj zbirci jeste nestabilna sintaksa, nestrpljenje u jeziku, koji, posebno u uvodnim pričama zbirke, odnegovanom čitaocu mogu biti barijera za nesmetanu komunikaciju sa svetom ovih priča, koji zadržava svoj luksuz, čaroliju, vrtoglavicu, i privlačnost. [more]
Keywords: Bezazlene, priče, Knjaževac, Miljković, Despotovic
For Free
Иван Десопотовић
Безазлене приче / Innocent stories
необичне приче о обичном / uncommon stories about common
- Short Story
- Serbian
- 22148 Words
- Ages 18 and up
- 5
Književni klub B. Miljković, Knjaževac, izdao je početkom godine neobičnu knjigu iz naslova, zbirku relativno kratkih proza. Nasuprot sporadičnim i ne do kraja razrađenim aluzijama na neka od opštih mesta života u Srbiji devedesetih ili nultih (večiti studenti, nevladine organizacije, studentski kampovi i seminari, popovi na ulicama, flertovi u školskim zbornicama, silovanja na periferiji , plusvet tabloidske štampe), stoji dublja i temeljnija kritika koju ova proza upućuje socijalnom tretmanu seksualnosti.
Pažljivom čitanju neće promaći da je pogon zapleta svih priča zapravo erotski, a da su junaci stavljeni pred zadatak dvostruke inicijacije – socijalne i seksualne. Više ili manje svesno praćenje povezanosti i uslovljenosti ove dve inicijacije, dalo je najbolje priče ove zbirke. Tek kada osvoje erotsku kompentenciju ili je nekom podare, junaci su dorasli opštoj društvenoj razmeni dobara, socijalno su prepoznati i uključeni u složene režime socijalne pokretljivosti. Recimo – bivaju izlečeni (Oslobađanje), napreduju u karijeri (Polusvet), ili pronalaze razumevanje malograđanske sredine (Bara). Jasno je da je ovakav ishod socijalne inicijacije tretiran ironijski i diskretno satirično. Nepisana ali aktivna pravila društva poništavaju auru bezazlenosti erotskog, prevodeći je u pornografiju, zločin, silovanje, bizarne flertove, neželjenu trudnoću i konačno - prozaičnu malograđansku rutinu braka. Ako je izolovani junak na početku zbirke bio senka jednog društva čijim gradom u sred bela dana šetaju crne mantije, inicirani junak na kraju zbirke otkriva samo društvo kao senku, kao brlog senki. Tako je osnovni utisak ovih priča pronicljiva melanholija neuspelog odrastanja. Ne približavajući se junacima, niti ih uzimajući u zaštitu, pripovedač nas ostavlja u grotesknom svetu koji ne prepoznaje elemente svog samourušavanja.
Dijagnoza o gubitku bezazlenosti, svoju punu težinu dobija u pričama koje dopuštaju da se nasluti potisnuta kreativna snaga bezazlenog. Da je tabuisana suština erotskog zapravo kosmički čin zasnivanja života, i da je ljubav o kojoj se više ne sme pisati i govoriti neposredno, pa se više i ne dešava neposredno, istinska vrednost i pokretač života, duha i tela, pokazuju dve, po meni, najuspelije priče ove zbirke – Sonja i Susret te vrste. U njima, za razliku od ostalih priča, junaci okruženi prozaičnim životom doživljavaju susret te vrste, naime suočenje sa silom života jačom od mehanizama sumnje i represije. Dvosmislenost ironije u njima dopušta da i na manifestnu površinu teksta izbije ono što je nebanalna stvaralačka i životna radost, i pokretač ove proze.
Tako junak priče Sonja, u četrdesetim godinama doživljava nalet sećanja na viteške početke ljubavi sa tada idealizovanom i nedostupnom Sonjom, da bi se na kraju priče ovi talasi sećanja motivisali, nenametljivo, njihovom sinhronošću sa začetkom novog života u Sonjinom telu. Isto tako, u priči Susret te vrste, susret traktoriste sa vanzemaljcima, u cilju oplodnje vanzemaljke nadzemaljske lepote, zapravo je suret sa vanzemaljskim kao numinoznim koje na trenutak oplemeni percepciju i život traktoriste na kraju sveta.
... Drugo poetičko pitanje koje se u savremenoj kritici proze povremeno evocira, a može se postaviti i povodom ove zbirke, jeste može li se danas pisati bez ironije? Naime, veliko je pitanje da li se, po davnoj Ekovoj prognozi, više ne može neposredno izjaviti ljubav, ali i bilo šta drugo, a da to ne zvuči banalno, istrošeno, nezrelo i redundantno. Drugi način mišljenja, međutim, mogao bi biti onaj zahtev koji Sloterdajk upućuje epohi praznih anđela i civilizaciji poslednjih ljudi, upravo onih koji se neće ponoviti, re-produkovati, pa kaže da nam „nedostaju sredstva da se u ofanzivnom jeziku reformuliraju ideje dobrog života“. Taj ofanzivni jezik ideja dobrog života svakako ne mora posezati za ironijom kao vidom defanzivnog i reaktivnog govora zrele, stare i umorne civilizacije ili društva. Ofanzivni jezik znači i bezazleni jezik - jezik direktnog, angažovanog, ličnog i odgovornog govora, govor zrelosti koja ne oseća umor. S obzirom da u svakom stvaranju volim da vidim to – stvaranje, kreaciju, ono čemu to stvaranje govori DA u sistemu pojmova i vrednosti koje smo kao civilizacija izgradili, ja u ovoj zbirci izdvajam one ređe, ali autentične delove koji uspevaju da se prepuste užitku u svetu i tekstu. Činim to zato što je nesumnjivo da autorova rečenica baš u tim delovima uspeva da dotakne i dosegne stil, istinski stil kao kategoriju koja verovatno najviše strada u savremenoj prozi, i to posebno onoj kratkoj. Naime, osnovna i objektivna zamerka koja se može uputiti ovoj zbirci jeste nestabilna sintaksa, nestrpljenje u jeziku, koji, posebno u uvodnim pričama zbirke, odnegovanom čitaocu mogu biti barijera za nesmetanu komunikaciju sa svetom ovih priča, koji zadržava svoj luksuz, čaroliju, vrtoglavicu, i privlačnost. [more]
Keywords: Безазлене, Приче, Књажевац, Деспотовић, Миљковић
For Free
Joseph Conrad
Lord Jim
- Fiction
- English
- 129220 Words
- Ages 8 and up
- 220
- 2
Lord Jim is a novel by Joseph Conrad. Jim a young British seaman becomes first mate on the Patna, a ship full of pilgrims travelling to Mecca for the hajj. When the ship starts rapidly taking on water and disaster seems imminent, Jim joins his captain and other crew members in abandoning the ship and its passengers. A few days later, they are picked up by a British ship. However, the Patna and its passengers are later also saved, and the reprehensible actions of the crew are exposed. The other participants evade the judicial court of inquiry, leaving Jim to the court alone. The court strips him of his navigation command certificate for his dereliction of duty. Jim is angry with himself, both for his moment of weakness, and for missing an opportunity to be a 'hero'.
At the trial, he meets Charles Marlow, a sea captain, who in spite of his initial misgivings over what he sees as Jim's moral unsoundness, comes to befriend him, for he is "one of us". Marlow later finds Jim work as a ship chandler's clerk. Jim tries to remain incognito, but whenever the opprobrium of the Patna incident catches up with him, he abandons his place and moves further east.
Later, Marlow's friend Stein suggests placing Jim as his factor in Patusan, a remote inland settlement with a mixed Malay and Bugis population, where Jim's past can remain hidden. While living on the island he acquires the title 'Tuan' ('Lord'). Here, Jim wins the respect of the people and becomes their leader by relieving them from the predations of the bandit Sherif Ali and protecting them from the corrupt local Malay chief, Rajah Tunku Allang. Jim wins the love of Jewel, a woman of mixed race, and is "satisfied... nearly". The end comes a few years later, when the town is attacked by the marauder "Gentleman" Brown. Although Brown and his gang are driven off, Dain Waris, the son of the leader of the Bugis community, is slain. Jim returns to Doramin, the Bugis leader, and willingly takes a fatal bullet in the chest from him as retribution for the death of his son. [more]
Keywords: lord jim, joseph conrad, sea story, psychological thriller, modern literature, action and adventure, historical fiction
$2.99
Jozo Garic
Repriza progona
- Biography & Autobiography
- Croatian
- 107141 Words
- Ages 16 and up
- 1489
- 1
Još dok sam po vrelom suncu nesigurnim korakom koračao prema kapiji „slobode“, ispunjen srećom i strahom istovremeno, opraštao sam onima što su mi ostavili ožiljke na tijelu i duši, misleći da zavedeni i zaneseni nisu znali što čine. A onima što su nacističkom politikom osmislili giljotinu nad nedužnim civilima zaradi etničkog čišćenja, morao sam oprostiti jer su bili daleko i u zaštiti istomišljenika što su im se hvalospjevom i za šaku cekina dodvoravali. Bez ljutnje koju sam pod noge bacio, vratio sam se u mislima pitanju od kog mi se krv u venama ledila: “Što me čeka iza kapije i na putu dugom par kilometara do stana i hoće li ponovno hapšenje, nakon nekoliko koraka slobode, a bilo ih je često, obnoviti i produljiti moju golgotu?“ I dok je kapija „slobode“ u zjenici moga oka enormno brzo rasla, a misli se znojile pred mogućim, zastrašujućim scenarijima kroz dolazeće minute i sate, nešto poznato je u mojim ušima škripnulo, a oblačić prašine sa makadama mi je zapuhnuo nozdrve:
„Sjedni u hlad, tamo ispod šupe, za desetak minuta sam tu pa ću te odvesti kući!“ odjeknuo je muški glas sa moje desne strane poput naredbe, od čega sam instinktivno gurnuo ruke sa malim zavežljajem na leđa, a glavu oborio ka cesti. Ispod oka sam u otvorenom prozoru automobila prepoznao oficira i bez riječi, u znak pristanka zakoračio u stranu, pogledom prateći oblak prašine ispred kog se, kao u bijegu skrivao crveni golf. Još od dana dovođenja u ovaj osmišljeni pakao poniženih i obespravljenih, od onih što su se barem jednom tjedno pred oltarom obvezivali na ljubav prema bližnjemu, pokušavao sam prema učenju iz vjeronauka, Bogu predati moje goleme i nerješive brige. Da sam ih time skinuo sa vrata nisam osjetio, ali da mi je On s vremena na vrijeme uzvraćao rješenjem koje smo mi ljudi karakterizirali kao stjecaj povoljnih okolnosti, baš kao i u ovom slučaju, mogao sam mirno svjedočiti.
Sa povraćenim mirom i ulivenim optimizmom, zahvalno sam misli posvetio onima, a bilo je i njih, koji su suosjećanjima, skrivenom pomoći, toplim riječima, zalizivali moje rane i vraćali nadu u postojanje normalnog sutra. Jedan od njih je bio i moj radni kolega iz Trudbenika Milutin, sa friško rođenim nadimkom Kukanjac, pošten i dobronamjeran čovjek srednjih godina, ponekad stacioniran na liniji razgraničenja pruženoj preko Putnikovog brda, a ponekad angažiran kao čuvar u logoru Bare. Na Putnikovom brdu, govorio bi Milutin, misli bi posvećivao svom ortaku sa radnog mjesta Marjanu, pitajući se, sjedi li upravo tada i on u suprotnom rovu, i kako bi on Milutin sa rafalom mogao jurišati na Marjana, kada zna da mu iza leđa stoji radom i znojem sagrađena kuća i voljena obitelj. Kući je donio sa posla Marijanovu šalicu za kavu i iz nje pije, pa i kada mu gosti u uniformi izbiju, bez straha i stida priča o ljudini sa Usore, siguran da Marjan ne bi pucao, da mu se na nišanu pojavi on, njegov drug Milutin. Sjećajući se prvih dana stražarenja pored krcate barake zatvorenika, pričao bi kako je kod kuće večerao, a vojničku porciju sljedovanja iz kasarne, u noćnoj straži kradom proturao izgladnjelim Grapčanima. U zgradi gdje je stanovao, štitio je Milutin komšiju iz Osijeka, pokazujući zube zločestom i rasplamsanom nacionalizmu, a dok bi se u kamionu vozili ka zrelim pšeničnim njivama Bosanske Posavine, milovao bi glavu dječaka Pere iz Kulaša, u vlastitom krilu usnulog, uspoređujući ga glasno sa svojim sinom. I dok su mi zahvalne misli tekle od jednog do drugog lika Milutinovog kova, a zaslužili su spomen, dočekao sam i mog oficira, nekadašnjeg radnog i kolegu sa post studija.
Tako sam stigao pred svoju zgradu u pratnji i automobilom, a dok sam se zahvaljivao i opraštao od uniformiranog oficira, iz zgrade je izašao milicionar, moj susjed, izgledom bi se reklo sretan, ali sasvim sigurno rasterećen zbog slike ispred očiju što mu je dokazivala moju nevinost. Znao sam da će taj detalj proizvesti priču što će u jednom danu stići do mnogih ušiju i stvoriti mi željenu i potrebnu zaštitu pa sam ozarenog lica zahvalno poklonio kratki pogled nebu.
Srce mi je počelo snažnije i brže da tuče dok sam gledajući prema balkonu mog stana išao ka ulazu u zgradu, a nakon kratkog kucanja, odškrinula su se vrata susjedovog stana, pa nakon kratkog zbunjenog pogleda prema meni, bez ijedne riječi me dohvatila Husnijina ruka te me naprosto uvukla u hodnik, a onda iza zatvorenih vrata, snažno me i očinski prigrlila.
Bili su to moji prvi koraci na putu u slobodu, teške, devedeset i druge godine [more]
Keywords: Rat, Progon, Logor, Strah, Patnje, Smrt, Nadanja
€14.49
Saniul Alom Sun
That's Why We Love
- Biography & Autobiography
- English
- 2314 Words
- Ages 14 and up
- 33
-,
- Hmmm! What are you doing? Why are you touching my purse?
- Hey, give me some money.
- I mean, we had a breakup, so why the money again?
- Hey brother, it will cost money to break up!
- Why do you need money? And why should I pay that money?
- Does that mean you're breaking up and not having a breakup party? Since you are breaking up, you have to bear the cost!
- No, I can't.
- Well, don't give me some money.
- Isn't this boy ashamed to ask a stranger for money like a beggar?
- Oh no, I'm not ashamed! If so, do you love me anymore?
Neelu looked at me as soon as he heard that.
- You mean, like, saltines and their ilk, eh?
- No.
- Then why are you wearing a pants shirt?
- I'm opening it!
I put my hand on the button of the shirt!
- You don't have to open this.
- Well, don't give me any money! I give the breakup party!
- I can't pay.
- Babu, I'm talking about gold.
- If this is a relationship, you are not saying all this:
- Okay, I'm saying witch, I'm saying demon, don't give me money.
- Will you go or call the police?
- Why the same police?
- I'll rape you. Then you will understand how it feels.
- Oh no, I'm a little stupid boy. All this won't happen to me.
- This boy can't hear? Get out of here, there is nothing between us!
- "I'm crazy in love with Chashma Ali"
I sang the song out loud!
- Do you wear new GF glasses?
- He's out of his mouth! It means x gf before you!
- Oh well!
- Well listen !!!!!!!
- What?
- Thanks
- Why?
- This is to have a relationship with me (I said a little emotional)
- Yes, after that? Won't you talk about the phone?
- Yes, I'll give you time!
- Tell him!
- I never called!
- Anything else?
- No!
- Get out of here now!
- Why are you here?
- I know there are a lot of boys here so I'll catch another one!
- Oh, then I'll catch one too!
- Hold on, brother!
This is Miss… ..
I saw a girl and called!
- Why did you call him?
- That's why I love!
- What a bad choice
- Am I a piece of diamond again?
- Is that so?
- So?
- Can't see the girl next door?
He lowered his head!
- There is no one!
I looked around and said!
- Why look at that? I'm old! I do not like! Why do you need it? There are many for you! Whatever you are, whatever you die!
- Where?
- Go away and die
- Why are you talking so bad?
- Shall we go from now on?
- In fact, there is no money in the pocket, so I can not go away, if you give some money would be good! I would give it back later!
- Brother, who will pay me if you die?
- That's right! Well, I do one thing, so if you give me money, I also went away, but I did not die! I returned all the money later!
- Silence, brother!
- What do you mean, I've been squealing since then, I haven't said a word! Well, don't listen, isn't that girl great? Will you make a little line with me?
As soon as he heard the word, the oil flashed!
- Are you looking at another girl? I do not like your eyes?
- What's the point of looking after a breakup?
- If necessary, the relationship will start again, then look at me, I will lift your eyes when you look at another girl. No, I will send the eyes to the World Cup will kick as you wish!
- Oh my goodness!
- Do you have a hobby of dying?
- No.
- So don't be late, propose now.
- Why?
- Don't you see me?
- Let's see.
- Then if you don't do it ..
- What happened to the breakup?
- I understand you're dying!
- No, no, no. Love!
Such a story ends with the touch of the writer's pen! They give birth to another story! But the two crazy crazy continues together! [more]
$1.49